Pisang bukan sahaja merupakan sumber makanan bagi masyarakat Melayu tetapi mempunyai pertalian erat dalam konteks budaya dan kesusasteraan Melayu. Pantun klasik Melayu menyatakan, "Pisang emas dibawa belayar/ Masak sebiji di atas peti/ Hutang emas boleh dibayar/ Hutang budi dibawa mati". Orang Melayu juga mengambil iktibar daripada pohon pisang dengan mengingatkan diri supaya lebih berhati-hati dalam tindakan yang akan diambil supaya ‘pisang tidak berbuah dua kali’. Ini adalah hakikat alam.  Lantas, pokok pisang yang telah berbuah perlu ditebang untuk memberi ruang kepada pokok pisang yang lain untuk hidup subur dan berbuah.

Kegunaan pisang tidak terbatas kepada buahnya sahaja. Malahan, hampir keseluruhan pohon pisang dapat digunakan. Namun demikian, lebih daripada itu, pisang turut digunakan secara simbolik dalam proses perpaduan. Hal ini dapat dilihat dalam adat perlimau tapak atau majlis penerimaan murid dalam ilmu persilatan. Dalam hal ini, pisang dimakan dengan asam dan garam sebagai simbol perpaduan antara murid-murid seperguruan. Batang pisang pula turut berguna untuk membuang karat pada keris.